Zoals veel vrouwen had ook ik een ideaalbeeld van hoe mijn leven eruit moest zien: huisje, boompje, beestje. Ik had dat ideale plaatje bijna bereikt. Het huis was er en ik was net bevallen van mijn zoontje. Ik was destijds financieel afhankelijk van mijn partner. Hij verdiende het geld en ik was thuis met de baby. Ik dacht dat hij voor altijd voor mij ging zorgen, maar van de één op andere dag veranderde alles.
Ik moest op eigen benen staan en weer vanaf nul beginnen. Tegelijkertijd was ik verantwoordelijk voor een kindje. Waar begin je dan? Op dat moment wist ik het antwoord niet. Ik wist alleen dat falen geen optie was. Ik had schulden die ik moest aanpakken maar ik wilde ik me ook verder ontwikkelen. Daarom ben ik hulp gaan zoeken. Ik heb mijn verhaal gedeeld en heb zo een plan kunnen maken voor de toekomst.
Uiteindelijk heb ik mezelf laten omscholen richting de Tech sector. Dit was niet makkelijk. Als alleenstaande moeder een studie volgen en de zorg dragen voor een kind was pittig. Vanuit mijn omgeving kreeg ik ook wel kritiek op het feit dat ik als moeder werkte. Alles bij elkaar heeft mij heel veel slapeloze nachten gekost. Ik heb veel moeten opofferen; niet alleen mijn sociale contacten maar ook tijd met mijn kind. Toch zou ik het niet anders gedaan hebben. Ik ben trots op mezelf en op wat ik bereikt heb. Ik kan door mijn keuze om weer aan de slag te gaan mijn kind een andere toekomst bieden. Dat wil ik andere vrouwen ook meegeven.