Mijn moeder is altijd financieel afhankelijk geweest van mijn vader en tot op de dag van vandaag hebben zij regelmatig ruzie over geld. Door haar eigen ervaring heeft ze mij altijd gestimuleerd om financieel onafhankelijk te zijn. Toch besloot ik te stoppen met werken toen mijn eerste kind een paar maanden oud was. Ik kreeg te horen dat mijn contract niet werd verlegd en koos ervoor om te stoppen met werken. Eigenlijk vond ik het niet zo erg, want zo kon ik voor mijn baby zorgen.
Ik heb een jaar niet gewerkt en leefde van een uitkering. Financieel was het goed te doen, maar emotioneel was het voor mij erg zwaar. Mijn wereld werd steeds kleiner. Ik vond mijn leven heel saai en mijn ontwikkeling stagneerde. Ik onderschatte hoe belangrijk werk voor me was en kwam in een diep dal terecht. Uiteindelijk bereikte ik een punt waarop ik dacht: ‘dit kan zo niet langer’. Ik wilde weer aan het werk, maar dat moest wel in overleg met mijn partner. Dat vond ik best spannend. Ik had geen idee hoe hij ging reageren. Nadat ik mijn wens om te gaan werken had voorgelegd, reageerde hij heel begripvol. Hij steunde mij in mijn keuze en we hebben meteen afspraken gemaakt. Ons kind ging naar de opvang en ik kon weer werken. Dat voelde heel goed. Hierdoor zat ik lekkerder in mijn vel.
Na de geboorte van ons derde kindje kwam mijn man door corona zonder werk te zitten. Gelukkig kon ik meer gaan werken zodat we financieel er niet op achteruit gingen. Het zorgde wel voor veel veranderingen in onze rolverdeling thuis. Hiervoor zijn we elke week nog op zoek naar de juiste balans.
Werk brengt mij zoveel meer dan alleen financiële voordelen. Het is een stukje vrijheid en zekerheid. Op werk ben ik Nadia, in plaats van ‘mama’ of ‘de vrouw’ van. Ik kan mijzelf verder ontwikkelen, anderen inspireren en het biedt me perspectief. Het geeft me energie. Nu kan ik mijn leven niet meer voorstellen zonder een baan. Ik hoop dat ik met mijn verhaal andere vrouwen in hun kracht kan zetten en kan laten zien dat we zoveel meer in onze mars hebben dan we zelf denken.